Co sprawiło, że kino Polonia stało się tak wyjątkowym miejscem na mapie Wrocławia? Jakie osoby kształtowały kulturę filmową w mieście? Czy małe kina miały szansę przetrwać w dobie multipleksów?
Zapraszamy do wysłuchania rozmowy z Grzegorzem Turzańskim, który razem z mamą – Anną Turzańską, prowadził kino Polonia. To ostatnia rozmowa przed przerwą wakacyjną, więc tym bardziej zachęcamy do zajęcia miejsc przy odbiornikach!
Nasza przygoda z Mikrograntami dobiegła końca. W piątkowe popołudnie 28 czerwca spotkaliśmy się w Infopunkcie Nadodrze, żeby podsumować nasze dotychczasowe działania. Pokazaliśmy film, na którego narrację złożyły się wspomnienia o wrocławskich kinach. Zorganizowaliśmy również wystawę różnych kinowych pamiątek – sprzętów, plakatów, prasy filmowej czy biletów. Goście mieli również okazję posłuchać fragmentów rozmów z dawnymi pracownikami kin.
W tym dniu odwiedziły nas osoby, które już wcześniej wsparły nas w działaniach i podzieliły się swoimi historiami o kinach: Inga Leśniewska-Orlicka z MDK na ul. Kołłątaja, Barbara Cypiura – mieszkanka Nadodrza i miłośniczka kina, prowadząca w Policealnym Studium Animatorów Kultury „SKiBA” – Magda Chacko oraz Jacek Szymański – animator kultury filmowej.
Dziękujemy Mikrograntom za możliwość realizacji tego działania, które okazało się świetną przygodą. ArtMcs za świetnie zrobiony film. Infopunktowi Nadodrze za wsparcie i przestrzeń na to wydarzenie. A przede wszystkim dziękujemy gościom, którzy to popołudnie wspólnie z nami spędzili.
Na podsumowanie złożyła się część zaplanowana – pokaz filmu, podcastów, wystawa filmowych pamiątek, ale i ta niezaplanowana – czyli rozmowy, spotkania po latach, wymiana wspomnień. Kino zbliża – i właśnie udało się to sprawdzić.
Jakie katastrofy mogły przydarzyć się kierownikowi kina objazdowego? Jakich podstępów trzeba było użyć, żeby wejść na seans od 15 lat? Jakie były momenty przełomowe w technice filmowej?
Pan Sławek Janik to kolejny operator, z którym mieliśmy okazję porozmawiać – jednak pierwszy, który swoją pracę woził z miejsca na miejsce. To osoba, która miała szczęście połączyć pracę z pasją – i to słychać! Sprawdźcie sami.
Jak prowadziło się kino na początku lat 90.? Jaki film wywoływał owacje na stojąco? Jaka publiczność gromadziła się w kinie Światowid?
Naszym dzisiejszym gościem jest Andrzej Barski – kierownik dawnego kina na Sępolnie. Kiniarzem stał się przypadkiem, ale humanistyczna dusza i szczypta przedsiębiorczości pozwoliły rozwinąć Światowida w nowoczesne, ale i przytulne miejsce.
🎧Zapraszamy do słuchania – także w Spotify.
Wielkimi krokami zbliżamy się do końca pierwszego etapu naszych działań, związanych z tropieniem historii dawnych kin we Wrocławiu. To dobry moment, żeby zrobić pierwsze podsumowania, zebrać to, co udało się już zrealizować, a przede wszystkim – podzielić się tym podczas spotkania.
Zapraszamy na spotkanie podsumowujące projekt, podczas którego podzielimy się wspomnieniami, które udało nam się zebrać.
Spotkanie odbędzie się 28 czerwca (piątek) o 17:00 w Infopunkcie Nadodrze na ul. Łokietka 5. W planach mamy prezentację filmowych map Śródmieścia, pokaz filmu podsumowującego projekt oraz wystawę pamiątek, związanych z kinem.
Wydarzenie jest otwarte, nie obowiązują na nie wcześniejsze zapisy.
Jeśli macie fotografie dawnych kin, stare bilety lub jakiekolwiek inne pamiątki – koniecznie zabierzcie je ze sobą. Będą mogły się stać na to jedno popołudnie częścią wystawy pamiątek kinowych.
Przypominamy, że projekt realizowany jest w ramach Edycji 19. Programu Współorganizacji Projektów Mikrogranty.
Mamy nadzieję, że nasza przygoda ze starymi kinami we Wrocławiu będzie się dalej rozwijać o nowe działania, wspomnienia i poznane osoby – bo to właśnie spotkania z ludźmi są dla nas najbardziej inspirującą częścią projektu.
Gdzie we Wrocławiu można było zobaczyć kino rumuńskie, czeskie czy tureckie? W którym kinie przed filmami można było usłyszeć prelekcje? Ile kosztował bilet na seans?
Wracamy do kabiny operatorskiej, by posłuchać historii naszego kolejnego rozmówcy – pana Jacka Śliwiaka, operatora, którego wciąż można spotkać w Dolnośląskim Centrum Filmowym. Będzie o operatorskim rzemiośle, o kinie jako miejscu oraz filmach – tych lepszych i gorszych.
Atmosfera, indywidualność, wspólnota – to słowa, które padają w tej rozmowie wielokrotnie. Bo były to najważniejsze cechy małych kin, które sprawiały, że chciało się je odwiedzać. Pan Jacek Szymański w drugiej części swojej opowieści opisuje swoją drogę przez kina na Śródmieściu. Co zniknęło razem ze starymi kinami? O tym również w tej rozmowie.
Co składało się na atmosferę starych kin? Jak organizowało się wydarzenia filmowe bez telefonu i Internetu? Jak we Wrocławiu rozwijała się edukacja filmowa?
Zapraszamy do wysłuchania rozmowy z panem Jackiem Szymańskim – animatorem kultury filmowej, organizatorem wielu wydarzeń, nauczycielem w Policealnym Studium Animatorów Kultury „SKiBA”. A przede wszystkim dobrym duchem wszystkich naszych działań. Dziś o tym, jak zaczynał swoją działalność filmową, co sprowadziło go z Poznania do Wrocławia, za tydzień więcej o samych kinach Śródmieścia.
Ile kilogramów ważyły rolki z pełnometrażowym filmem? Co mogło się zepsuć w kabinie operatora? Czy ten zawód, wymagający dużo fizycznej siły, wykonywały również kobiety?
Zmieniamy nieco branżę, ale na pewno wciąż krążymy wokół dawnych kin Wrocławia. Naszym kolejnym gościem był pan Zbigniew Hejwosz – z wykształcenia elektryk, który operatorem został trochę przez przypadek. Przez wiele lat pracował w kinie Lalka, później w kinie Warszawa, gdzie już pod szyldem Dolnośląskiego Centrum Filmowego, można go jeszcze spotkać w kabinie.
A do wysłuchania kolejnej rozmowy zapraszamy w czwartek!
Jacy reżyserzy odwiedzili salę kinową na Politechnice? Co było solą kultury filmowej? Kto najbardziej cieszył się z przyjazdów na seminaria filmowe do Polski?
O tym i jeszcze kilku sprawach opowiada Andrzej Solecki w drugiej części rozmowy.
Wrocławskie Kinotropy 